ဦးေလးႀကီး(စြယ္စံုက်မ္း)

တိုက္ဆိုင္ၾကီး ေန ့ခင္းဘက္လူေနအိမ္ေျခက်ဲတဲ ့ေတာသာသာရြာ စြန္မွာက်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းေနေနရတယ္က်ဳပ္ကံ ကဆိုးတယ္အခုအသက္၇၀အဖြားၾကီးေပမယ္ ့ေဆြ မ်ိဳးကလည္းမရွိေယာက္က်ားကလည္း၁၀နွစ္ပဲေပါင္း ရတယ္ဆံုးသြားျပီတစ္သက္လံုးေကာက္ရိတ္ေကာက္ စိုက္အသက္ေမြးရင္းနဲ ့အသက္၃၀မွကိုသာေအးနဲ ့အိ မ္ေထာင္က်ခဲ ့တာ သူကငါးရွာဖားရွာေရာင္းခ်ေက်ြးခဲ ့ ပါတယ္က်ဳပ္သူ ့ရဲ ့အခ်စ္ေတြနဲ ့ေပ်ာ္ေကာင္းတုန္းမွာ သူ ့အသက္၄၅က်ဳပ္က၄၀မွာသူပိုးထိျပီးေသခဲ ့တယ္ က်ဳပ္ေက်းဇူးရွင္ၾကီးကမရွိေတာ ့ဘူး ဒါနဲ ့ေျပာရဦးမ ယ္က်ဳပ္ဒီသက္ရြယ္နဲ ့မပူမပင္ေနနုိင္တာကိုသာေအး နဲ ့ရတဲ ့က်ဳပ္ရဲ ့အသက္ၾကီးမွေမြးတဲ ့တစ္ဦးတည္း ေသာသားၾကီးေၾကာင္ ့ေပါ ့ကံဆိုးတဲ ့ဘဝတူခ်င္းမို ့ လားမသိသားၾကီးကေမြးတည္းကဆြံ ့အ နားမၾကား ေျခေထာက္ကလည္းသိပ္မသန္ က်ပ္မျပည္ ့ရွာေပ မယ္ ့က်ဳပ္တို ့လင္မယားကသူ ့ကိုလူေခ်ာလို ့အမည္ ေပးခဲ ့တယ္သူ၇နွစ္အရြယ္မွာသူ ့အေဖဆံုးေတာ ့ က်ဳပ္ကၾကံဳရာလုပ္ျပီးရွာေက်ြးခဲ ့တယ္ က်ဳပ္အသက္ၾကီးျပီးအလုပ္မလုပ္နုိင္ေတာ ့က်ဳပ္ကို သူရွာေက်ြးမယ္ေျပာရွာတယ္ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ ့ေပါ ့ သူလိုမစြမ္းမသန္ေလးကဘာလုပ္မလဲေတာင္း ရမ္းစားရတာေပါ ့က်ဳပ္တို ့ရြာေလးကလည္းေတာက် တာမွ လမ္းမရွိဘူးတစ္အိမ္နဲ ့တစ္အိမ္ေလွနဲ ့သြားရတာ လူေခ်ာကက်ဳပ္ကိုနားခိုင္းျပီးေလွေလးနဲ ့ ရြာစဥ္လွည္ ့ျပီးခြက္ေလးနဲ ့ေတာင္းရမ္းရွာတယ္ရြာက လည္းမိခင္ၾကီးကိုလုပ္ေက်ြးတာသိေတာ ့ထမင္းဟင္း ပိုက္ဆံလွဴၾကပါတယ္တစ္ရြာလံုးကသူ ့ကိုတိုက္ဆိုင္ ၾကီးလို ့ေခၚၾကတယ္သူကရုပ္လည္းဆိုးေတာ ့စျပီး aခၚၾကတာေနမွာေပါ ့က်ဳပ္သားကေလအလွဴ ေတြမွာသူ ့ကိုသနားတဲ ့ရြာသားေတြကထမင္းစားဖို ့ aခၚရင္လံုးဝမစားဘူးလက္ဟန္ေျခဟန္နဲ ့အေမ ့ဖို ့ထ မင္းထုပ္ေပးပါေျပာရွာတယ္အဲလိုထမင္းထုပ္က်ဳပ္တြက္ ရမွသူကတတ္စားတယ္အစေနာက္သန္တဲ ့သူ ေတြကသူ ့ခြက္ေလးကိုလုျပီး မင္းအေမမေပးနဲ ့ငါတို ့ ယူျပီေျပာရင္ ဝူးဝူးဝါးဝါးေျပာျပီးေလွေလးေလွာ္ျပီးေျပး တာေနာက္ကိုအဲဒီ ့အိမ္ဘယ္ေတာ ့မွသူမသြားေတာ ့ ဘူးသူဘုရားတရားနားလည္ရွာတယ္က်ဳပ္ဘုရားရွိခိုး ရင္လိုက္ျပီးဦးခ်ရွာတယ္တစ္ရြာလံုးကလည္းသူ ့ ကိုခ်စ္ၾကတယ္ဒါေပမယ္ ့တစ္ေန ့ က်ဳပ္အိမ္မက္မက္တယ္က်ဳပ္သားကက်ဳပ္ရြာနဲ ့ေဝး ေဝးမွာအိမ္ေဆာက္ေနတယ္က်ဳပ္ရြာကရြာသားေတြနဲ ့ လည္းက်ဳပ္မေတြ ့ရဘူးေျပာရရင္အိမ္ေျပာင္းသြားတာ ေပါ ့က်ဳပ္သားကစကားေျပာတယ္ အေမသားတို ့ေနရာေလးကိုေရာင္းလိုက္ျပီဒီေနရာေလးကိုသားဝယ္ ထားတာလူသူေတာ ့ျပတ္တယ္ဒါေပမယ္ ့အေမ ့ကို သားဂရုစိုက္မွာပါ အေမသားကိုဒီအိမ္မွာေနခြင္ ့ျပဳပါ ေနာ္ အာေနေပါ ့သားရယ္အေမ ့အိမ္ကမင္းအိမ္ပဲေလ သားကအိမ္လည္းေဆာက္စကားလည္းေျပာတတ္ေနေတာ ့ က်ဳပ္ဝမ္းသာတယ္ငယ္ငယ္တည္းကစကား မေျပာတတ္တဲ ့ကေလးအခုအသက္၃၇က်မစကား ေျပာေနျပီေလက်ဳပ္ဝမ္းသာအားရသားကိုဖက္လိုက္ တယ္****ဟင္သားကိုယ္လံုးကေအးစက္ေနပါလား က်ဳပ္သားကေလွေလးနဲ ့ေလွာ္ျပီးအိမ္သစ္ကိုေခၚလာ တယ္ေပါ ့က်ဳပ္အိမ္မက္ကလန္ ့နုိးေတာ ့အမွန္ပဲအိမ္ သစ္တစ္ခုကိုေရာက္ေနတယ္ က်ဳပ္ေဘးမွာသားက ထိုင္လို ့က်ဳပ္ေမးေတာ ့သားကအိမ္ေျပာင္းလာတာ အေမေမ ့ေနတာျဖစ္မယ္ေျပာရွာတယ္အိမ္မက္ထဲက လိုစကားမေျပာတတ္ လက္ဟန္နွင္ ့ဝူးဝူးဝါးဝါးေျပာ ျခင္းသာသားကမိုးလင္းရင္ထံုးစံအတိုင္းရွာေက်ြးတယ္ ဒါေပမယ္ ့သားကအသက္ၾကီးမွကံဆိုးရွာတယ္ ငယ္ငယ္ကဘုရားတရားသိတဲ ့ကေလးအခုက်ဳပ္ ဘုရားရွိခိုးရင္ထြက္သြားတယ္ျပီးမွျပန္လာျပီးဘုရားပံု ေတြအိမ္မွာမထားဖို ့အေမရွိခိုခ်င္ရင္သူမရွိတံုးရွိခိုးပါ သူပင္ပန္းလို ့နားဆူတယ္ေျပာတယ္က်ဳပ္လည္းဝမ္း နည္းစြာနဲ ့ပံုေတာ္ေတြစြန္ ့ျပီးသူသြားမွရွိခိုးရတယ္သူ ေက်ြးတာစားေနရတာကိုးက်ဳပ္သားကိုစိတ္နာတယ္ သူရွာေက်ြးေပမယ္ ့ဘုရားေတာင္မကိုးကြယ္ရဘူး က်ဳပ္ေနတဲ ့ရြာကိုလည္းခြဲရတယ္က်ဳပ္ကမသြားနုိင္မလာ နုိင္ဆိုေတာ ့အခုေနတာဘယ္ေနရာမွန္းမသိမ်က္စိကလည္းမႈန္တ ယ္ေလတစ္ေန ့မွာအိမ္ကိုေရလာေတာင္းေသာက္ တယ့္က်ဳပ္တို ့ရြာကမႈန္ၾကီးတို ့လင္မယားနဲ ့ေတြ ့ရတယ္ က်ဳပ္ကမသိပါဘူးသူတို ့ကေျပာတာသူတို ့ငါး ရွာရင္းလမ္းမွားလာတယ္ေျပာတာပဲက်ဳပ္ကအိမ္မွာည အိပ္ဖို ့သူတို ့လင္မယားကိုေျပာတယ္သူတို ့လည္းလက္ခံျပီး က်ဳပ္နဲ ့စကားေျပာရင္းေမးတယ္က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုေနလဲေပါ ့ က်ဳပ္ကလည္းက်ဳပ္သားကတစ္ သက္လံုးရွာေက်ြးေနတာဘယ္ကတစ္ေယာက္တည္း ရမလဲညၾကရင္သူျပန္လာတာေျပာေတာ ့လင္မယား နွစ္ေယာက္လံုးအေရးၾကီးတယ္ကေလးနုိ ့စို ့ေလးထားခဲ ့ ရလို ့ဆိုျပီးျပန္သြားၾကတယ္ေတာ္ေတာ္ ခက္တဲ ့လင္မယားညအိပ္မယ္ဆိုျပီးဘာမွန္မသိဘူး သူတို ့သြားျပီးသိပ္မၾကာက်ဳပ္သားျပန္လာတယ္မ်က္ နာလည္းမေကာင္းဘူး ဒီလိုနဲ ့ေနာက္ေန ့စက္ေလွၾကီးတစ္စင္းေရာက္လာ တယ္က်ဳပ္ဝမ္းသာလိုက္တာေလွေပၚမွာက်ဳပ္တို ့ရြာလူၾကီး ဦးဘေအာင္ဘုန္းၾကီး၃ပါးနဲ ့ရြာကလူစုစု ေပါင္း၁၀ခန္ ့ရွိတယ္သူတို ့ကက်ဳပ္တဲေလးမွာတရား နာဖို ့တဲ ့ဒီလိုနဲ ့စုျပီးတရားနာၾကတယ္ျပီးေတာ ့အမ် ေဝေတာ ့သူၾကီးကေျပာတာေၾကာင္ ့က်ဳပ္အံ ့ၾသ ရတယ္ ကဲတိုက္ဆိုင္ၾကီးေရမင္းအေမကိုတို ့ေစာင္ ့ေရွာက္ပါ ့ မယ္မင္းလာပါသာဓုေခၚပါတဲ ့ သူတို ့ေျပာေနတာက ဘာေတြလဲသားကိုက်မေတြ ့ရတယ္အေဝးကၾကည္ ့ ေနတယ္မလာဘူး ရြာထဲကပါလာတယ္ ့ရြာသားတစ္ဦးကက်မကိုေျပာ တယ္က်မသားဆံုးတာ၅နွစ္ရွိျပီတဲ ့က်မငိုမိတယ္ဒါဆို သားက ရြာသားေတြကေျဖာင္းျဖၾကတယ္က်မကို စိတ္မခ်လို ့ဝိညဥ္ဘဝေရာက္ေနတာျဖစ္လို ့မငိုဘဲသူ စိတ္ခ်ေအာင္ျပျပီးသာဓုေခၚခိုင္းပါတဲ ့ ဟုတ္တယ္က်ဳပ္ငိုလို ့မျဖစ္ဘူး က်ဳပ္သားကိုျပံဳးျပီးေခၚလိုက္တယ္သားရယ္အေမကို ေစာင္ ့ေရွာက္မယ္ ့သူရွိပါတယ္သားသာဓုေခၚေနာ္ သူမလာဘူးမ်က္ရည္ဝိုင္းျပီးက်မကိုၾကည္ ့ေနတယ္ က်ဳပ္ကိုခြဲရမွာစိုးလို ့ထင္တယ္ က်ဳပ္ၾကမ္းလိုက္တယ္ နင္မလာရင္တစ္သက္လံုးနင္ ့ ကိုငါမုန္းမွာေနာ္ အဲလိုေျပာေတာ ့မွက်ဳပ္သားမ်က္ရည္ေတြက်ျပီးသူ ့ သတ္မွတ္ေနရာမွာလာထိုင္တယ္ဒီလိုနဲ ့သာဓုေခၚျပီး ခ်ိန္မွာသားက်ဳပ္ကိုနူတ္ဆက္တယ္အေမႊးနံ ့ေတြရ လိုက္တယ္သူေကာင္းရာဘဝကူးပါျပီ က်ဳပ္သိရတာကက်ဳပ္သားေနပူမေရွာင္မိုးရြာမေရွာင္ အလွဴခံထြက္ရင္းအေအးပတ္လို ့ေလွေပၚမွာေသေန သည္ကိုရြာသားေတြေျမျမဳပ္ေပးျပီးတစ္ေယာက္တည္း က်န္သည္ ့က်ဳပ္ကိုလာရွာေတာ ့မေတြ ့ေတာ ့ ေၾကာင္းရြာထဲကလူတစ္ေယာက္ကိုသူဝင္ပူးျပီးသူအ ေမကိုစိတ္မခ်ျပီးေခၚထားေၾကာင္းသူမနက္တိုင္းအ လွဴခံမည္ျဖစ္ျပီးလွဴခ်င္သူမ်ားကမိမိတို ့ေနအိမ္တံတား ထိပ္တြင္ခြက္ကေလးတစ္ခုျဖင္ ့ေပး ခ်င္တာထည္ ့ပါဟုေျပာေၾကာင္းနွင္ ့တစ္ရြာလံုးကသ နားျပီးတံတားေလးမ်ားထိပ္တြင္မိုးမလင္းမွီလွဴခ်င္တာ မ်ားထည္ ့ထားေၾကာင္းသူလာေနၾကအခ်ိန္ေဝလီေဝ လင္းတြင္ေလွေလးေလွာ္ျပီးပစည္းလိုက္သိမ္းသည္ ့ သူ ့ကိုေတြ ့ရေၾကာင္းနွင္ ့ မိမိတို ့ရြာတြင္နယ္ေျမၾကမ္းျပီး သရဲေျခာက္ေသာေၾကာင္ ့ရြာသားမ်ားမသြားသည္ ့ ရြာနွင္ ့ေတာ္ေတာ္ေဝးသည္ ့က်ြန္းညိဳၾကီးတြင္မႈံၾကီးတို ့ လင္မယားငါးရွာျပီးမ်က္စိလည္ေရာက္သြားရမွက်ဳပ္ကို aတြ ့ျပီးလာေခၚသည္ကိုသိရပါသည္ ထိုခ်ိန္မွစျပီးမိုးလင္းရင္လာေရာက္ေတာင္းရမ္းသည္ ့ တိုက္ဆိုင္ၾကီးကိုမေတြ ့ရေတာ ့ေပ မွတ္ခ်က္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကိုအေျခခံျပီးတိုက္ဆိုင္ၾကီး သည္တကယ္ရွိခဲ ့ပါသည္ Credit - Ta Say Credit - စိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ပရေလာကနယ္

ညဟာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနပါတယ္။ အရြတ္စိမ္းစိမ္းေတြ ေပ်ာက္လုမတက္ ေဖြးေနေအာင္ ပြင့္ေနတဲ႔ စံပါယ္ျခံဳနားမွာ ရပ္ရင္း မီးလင္းေနတဲ႔ ငယ္အခန္းကို ေငးျကည့္ေနမိတယ္။ ညေလေျပက တျဖည္းျဖည္း တိုက္ေနတယ္။ ခပ္သင္းသင္းေမႊးေနတဲ႔ စံပါယ္ ရနံ႔ေတြနဲ႔အတူ႕႕႕႕႕ ငယ္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ fb သံုးရင္း လိုင္းေပၚမွာစတင္ခင္ခဲ႕တယ္။ ငယ္နာမည္က လြမ္းရိပ္ငယ္တဲ႔။ ငယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေခၚခဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ နာမည္က ရဲလင္းနိုင္။ ငယ္က ကြ်န္ေတာ္ကို နိုင္လို႔ေခၚတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာင္ငူမွာေနျပီး ငယ္က ျမစ္ျကီးနားမွာ ေနတယ္။ အျပင္မွာဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ဆံု ခင္မင္နိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါကို ေရစက္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္။ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ျကရင္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ငယ္မွာ တူညီတာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမွန္းသိခဲ႔ရတယ္။ ဥပမာ ေသြးအုပ္စုတူတာ။ မတည့္တဲ႔ အစားအစာခ်င္း တူတာမ်ိဳး။ ျပီးေတာ့ ငယ္က ကဗ်ာေတြ ကိုခ်စ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ကဗ်ာေတြ ဖြဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စိတ္ေတြ ပိုရင္းႏွီးခဲ႔ျကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ငယ္ျကားမွာ ထူးဆန္းတဲ႔ စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္မႈ တစ္ခုျဖစ္ခဲ႔တယ္။ တစ္ညမွာ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ေနရင္း ညႏွစ္ခ်က္တီးသာသာမွာ လန္႔နိုးလာတယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ ငယ္ငိုေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္။ လိုင္းကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ ငယ္ရဲ႕ acc မီးေလး စိမ္းလာတာကို ေတြ႔ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စာပို႔လိုက္တယ္။ ငယ္မအိပ္ေသးဘူးလားလို႔။ အဲဒီညမွာ ကြ်န္ေတာ္ မသိလိုက္တဲ႔ ငယ္ဘဝရဲ႕ အေျကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕ကို သိခဲ႔ရတယ္။ ငယ္မွာ ရည္မွန္းထားတဲ႔လူ ရွိမွန္း သိလိုက္ရျပီ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ကို ခ်စ္ေနခဲ႔ျပီးမွန္းလည္း သိလိုက္ရတယ္။ ငယ္ကို ကြ်န္ေတာ္ မျမင္ဘူးပဲနဲ႔ေပါ့။ ငယ္ကို ႏွစ္သိမ့္ရင္း ငယ္နဲ႔ အတူ ကြ်န္ေတာ္ ငိုေနခဲ႔တာ ငယ္မသိဘူး။ ငယ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကို အစ္ကို တစ္ေယာက္လို အရင္ကထက္ ပိုတြယ္တာလာခဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ႕႕႕ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ငယ္ရဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ အေပၚထားတဲ႔ ယံုျကည္ ကိုးစားမႈေတြ မပ်က္စီးေစဖို႔ ေစာင့္ထိန္းခဲ႔ပါတယ္။ ငယ္ကို စိတ္မညစ္ေစခ်င္ခဲ႔ဘူး။ သူလို အပ္ခ်ိန္တိုင္း ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ ရင္ဘက္ကို အျမဲငွားခဲ႔ပါတယ္။ မွတ္မွတ္႐ရ ငယ္ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ႏွစ္ဆယ့္ သံုးႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔မွာ လက္ေဆာင္ပို႔ခဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ အတိုေကာက္ ေရးထားတဲ႔ ဆြဲျပားေလးနဲ႔ ဆြဲျကိုးေလးေပါ့။ ငယ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဓာတ္ပံုေတြလည္း လဲပို႔ခဲ႔ျကတယ္။ မျမင္ဘူးခင္ထဲက ခ်စ္ခဲ႔မိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ဓာတ္ပံုကို ျမင္ေတာ့ ပိုျမတ္နိုးခဲ႔မိတယ္။ ငယ္ကေတာ့ မသိနိုင္ဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း သံုးႏွစ္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔တယ္။ သေဘာၤ လိုက္ေနတဲ႔ ငယ္ရည္ရြယ္ သူလည္း ျပန္လာကာနီးျပီးေပါ့ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငယ္တို႔ ျမိဳ႕မွာ လူသတ္မႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ စိတၱဇဓားသမားဟာ မိန္းကေလးေတြကို ပစ္မွတ္ထား လူသတ္လာတယ္ေလ။ ညရွစ္နာရီမွ အလုပ္ဆင္းရတဲ႔ ငယ္ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ပူလာခဲ႔တယ္။ ငယ္ဆီကေန ဘယ္တုန္းကမွ ေတာင္းယူဖို႔ မစဥ္းစားခဲ႔တဲ႔ ငယ္ဖုန္းနံပါတ္ကို ေတာင္းခဲ႔တယ္။ ငယ္အလုပ္ဆင္းလို႔ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ညတိုင္း ဖုန္းဆက္ခဲ႔တယ္။ ဒီေလာက္ စိတ္ပူစရာမလိုပါဘူးလို ငယ္ေျပာေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ပူေနမိတယ္။ သတိဆိုတာ ပိုတယ္မရွိဘူးငယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ႔တယ္။ လူသတ္သမားက မိန္းကေလး သံုးေယာက္ကို သတ္ခဲ႔ျပီး ျပီေလ ခုထိမွ မမိေသးတာ။ အဲဒီေန႔က ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ေန႔။ ညရွစ္နာရီ ထိုးေတာ့မယ္။ ဧည့္သည္ကို လိုက္ပို႔ျပီး ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီဆြဲေနတဲ႕သူေလ။ ဖုန္းက ငယ္ဆီ ခ်က္္ျခင္းမဝင္ဘူး။ ေလးခါ ဆက္တိုက္ ေခၚလိုက္မွ ဝင္သြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထင္သြားတယ္။ ဖုန္းဝင္သြားတာနဲ႔ ငယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း။ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ။ ဒီဘက္မွာ အခါ မဟုတ္ မိုးနည္းနည္း ရြာေနလို လိုင္းမမိတာပါတဲ႔။ ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းထြတ္လာခဲ႔တယ္။ ငယ္နဲ႕စကားေျပာရင္းေပါ့။ ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕။႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕ ငယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း။ နိုင္ရဲ႕ စိုးရိပ္တျကီးေမးသံေျကာင့္ ငယ္ရယ္လိုက္မိတယ္။ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီမွာ မိုးနည္းနည္း ရြာေနလို႔ လိုင္းမမိတာပါ နိုင္ရယ္။ ဟုတ္လားငယ္။ ငယ္တို႔လမ္းထဲ ေရာက္ျပီလား။ ေရာက္ျပီနိုင္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေသခ်ာဂရုစိုက္ေနာ္ လူျပတ္တယ္မဟုတ္လား။ ေန႔တိုင္းေျပာေနျက မရိုးနိုင္တဲ႔စကားကုိ နိုင္ကေျပာတယ္။ ငယ္လည္း ေျဖေနျကအတိုင္း ေအးပါ သိပ္စိတ္မပူပါနဲ႔ နိုင္။ လို႔ေျဖရင္း စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ ေလွ်ာက္လာခဲ႔တယ္။ ငယ္တုိ႕အိမ္ မေရာက္ခင္ လမ္းေကြ႔ေလးမွာ ဝုန္း ဆိုတဲ႔ အသံနဲ႔ ရႈပ္ေထြးဆူညံ့သံေတြကို ဖုန္းထဲကေန ငယ္ ျကားလိုက္ရတယ္။ ႏိုင္႕႕႕ ငယ္ေခၚလိုက္မိတယ္။ တျပိဳင္နက္မွာပဲ ငယ္လက္ထဲက ဖုန္းကို တစ္စံု တစ္ေယာက္က ပုတ္ခ်လိုက္တယ္။ ဖုန္း ေျမေပၚ လႊတ္ျကသြားျပီး ငယ္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို ခံလိုက္ရတယ္။ လည္းပင္းကို ခြ်န္ုျမတဲ႔ အရာတစ္ခုနဲ႔ ေထာက္ထားျခင္းခံထားရတယ္။ ငယ္သိလိုက္ျပီ ငယ္တို႔ ျမိဳ႔မွာ နာမည္ျကီးေနတဲ႔ စိတၱဇ လူသတ္သမား လက္ထဲ ငယ္ေရာက္ေနျပီဆိုတာ။ က်သြားတဲ႔ ဖုန္းေလးကို အားကိုးတျကီး ျကည့္ရင္း ငယ္ကိို ကယ္ပါ နိုင္ရယ္လို႔ ေျပာေနမိတယ္။ လူသတ္သမားက ငယ္ကို ျခံဳထဲ ဆြဲသြင္းဖို႔ ျကိုးစားတယ္။ ငယ္ရုန္းဖို႔ ျကိုးစားတိုင္း ဓားက လည္ပင္းကို တိုးနစ္လာတယ္။ ေသြးစက္အခ်ိဳ႕ ပုခံုးေပၚ စီးျကလာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ငယ္ ဘဝဆံုးရေတာ႔ မွာလား နိုင္ေရ။ ေဖာင္း လူသတ္သမားကို မဲမဲအရိပ္တစ္ခုကေနာက္က ရိုက္လိုက္္တယ္။ အရွိန္နဲ႔ လူသတ္သမား ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားျပီး ငယ္ကို ေထာက္ထားတဲ႔ ဓားလႊတ္သြားတယ္။ လူသတ္သမားနဲ႔ အဲ႔အရိပ္ လံုးေထြး သတ္ပုတ္ေနတုန္း ငယ္ေနရာက ေျပးထြတ္လာခဲ႔တယ္။ အကူညီေတာင္းဖို႔ေပါ့။ ကယ္ျကပါ့အံုး။ ငယ္အသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ လမ္းကေလးကို လႊမ္းသြားတယ္။ ဓမၼာရံုထဲက လူေတြ ေျပးထြတ္လာျကတယ္။ အခင္းျဖစ္တဲ႔ ေနရာေရာင္ေတာ့ လူသတ္သမားဟာ လမ္းေဘးမွာလဲေနတယ္။ ငယ္ကို ကူညီတဲ႔ အရိပ္လူကို မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ လူသတ္သမားကို ဖမ္းတုပ္ေႏွာင္ ေခၚသြားျကတယ္။ ေျမျကီးေပၚမွာ က်က်န္ေနတဲ႕ တစ္စံုတစ္ရာကို ငယ္ ေကာက္ယူလိုက္တယ္။ ဆြဲျကိုးေလး။ တုန္ယင္ေနတဲ႔ လက္ေတြနဲ႔ ဆြဲျကိုးေလးက ေလာကပ္သီးေလးကို ငယ္ျကည့္လိုက္တယ္။ Y L N စာတန္းေလး မမွားနိုင္ဘူး ဒါ ငယ္ နိုင္ကို ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးပို႔ခဲ႔တဲ႔ ဆြဲျကိုးေလး။ ႏိုင္႕႕႕႕ ငယ္ေအာ္ေခၚ လိုက္မိတယ္။ လူေတြ ငယ္ကို နားမလည္သလို ျကည့္တယ္။ ငယ္ဂရုမစိုက္နိုင္ဘူး။ ႏိုင္႕႕႕ ႏိုင္႕႕ တဖြဲ ဖြဲ ျကေနခဲ႕တဲ႔ မိုးစက္ေတြ ခပ္ျကမ္းျကမ္း က်လာတယ္။ ဖုန္းေလးကို ေခၚလိုက္တယ္။ လူျကီးမင္းေခၚဆိုေသာ ဖုန္းသည္႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႔႕႕ ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕ ညဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ျပတင္း တံခါးမွာ ရပ္ရင္း ငယ္ျခံထဲျကည့္မိတယ္။ သိမွတ္မဲ႔စြာ ငယ္ျခံထဲ ဆင္းလာမိတယ္။ စံပါယ္ရံုနားမွာ ရပ္လိုက္မိတယ္။ ညေလေျပက တျဖည္းျဖည္းတိုက္တယ္။ စံပါယ္ ရနံ႔ေတြကလည္း သင္းလို႔။ ငယ္။ ႏိုင္ နိုင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေနာ္။ အင္း ငါဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ငယ္ နိုင္ကို စိတ္ပူေနတာ ဘယ္လိုလုပ္ အဲဒီကို ေရာက္လာတာလည္း။ ခုေရာ ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလည္း။ တရပ္ဆက္ေမးေနတဲ႕ ငယ္အေမးေတြကို သူမေျဖ ေသးပဲ ငယ္ကိုပဲ ေငးေနတယ္။ ငယ္ ႕႕႕။ သူ ငယ္ကို ျကည့္ရင္း စို႔စို႔ နစ္နစ္ေခၚတယ္။ ငယ္ကို ေျပာစရာရွိတယ္။ ငယ္ အလွ်င္အျမန္ပဲ ေျပာလိုက္ တားလိုက္မိတယ္ မေျပာပါနဲ႔ နိုင္။ အခ်ိဳ႕စကားေတြက မေျပာတာပဲေကာင္းတယ္။ ငယ္ ငါ ဘာေျပာမယ္ဆိုတာ ငယ္သိေနလို႔လား။ နိုင္ကို ငယ္ေငးျကည့္မိတယ္။ ေခါင္းကို ခပ္ေျဖးေျဖး ျငိမ့္လိုက္မိတယ္။ သူျပံဳးတယ္ နာျကင္မႈေတြ ဆြတ္ေနတဲ႔အျပံဳး။ အိုေက ငါ မေျပာေတာ့ပါဘူးငယ္။ ငယ္ ေပ်ာ္ေနတာပဲ အျမဲ ျမင္္ခ်င္ခဲ႔တယ္ဆိုတာ ္ယံုပါ။ ငယ္ ဘဝ ေအးခ်မ္းပါေစ နိုင္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ငယ္ ။ ငယ္ အလိုအပ္ဆံုး အခ်ိန္မွာ နိုင္ အေရာက္ လာေပးခဲ႔ပါတယ္။ ခု နိုင္ ငယ့္ နားမွာမေနေပးနိုင္ေတာ့ဘူး။ ဘာလိုလည္း နိုင္ ဘာလို႔လည္း။ ငယ္အေမးကို နိုင္ မေျဖဘူး။ နိုင္ ျပံဳးတယ္ ျပံဳးတယ္ ငယ္ကို စူးစူးနစ္နစ္ ေငးရင္း နာျကင္မႈဆြတ္ေနတဲ႔ အျပံဳးေတြ နဲ႔ ။ ျပီးေတာ့  နိုင္မ်က္ဝန္းေတြက မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။ ႏိုင္႕႕႕ ငယ္ျမင္ေနတဲ႔ နိုင္ အရိပ္က တျဖည္းျဖည္း ဝါးလာတယ္ ။ နိုင္ရဲ႕ မ်က္ရည္ တစ္စက္ က ပါးေပၚကေန လိမ့္ဆင္းလာတယ္။ အမွတ္မဲ႔စြာ မ်က္ရည္စက္ေလး ေျမေပၚ မက်ခင္ ငယ္ လက္ဖဝါးေလးနဲ႔ ဖမ္းခံလိုက္မိတယ္။ မ်က္ရည္စက္ေလး ငယ္လက္ဖဝါးေပၚ အက် ႏိုင္ ငယ္ ေရွ႕က လံုးဝေပ်ာက္သြားတယ္။ နိုင္ ႕႕႕ သမီး ထေတာ့ ။ ငယ္ ေမေမရဲ႕ နိုးသံေျကာင့္ ငယ္နိုးလာတယ္။ ေစာနက ငယ္ အိပ္မက္ မက္ေနတာေပါ့။ ဒီေန႔ ငယ္ လက္ထက္ေတာ့မယ့္ေန႔ ။ ငယ္ မဂၤလာ ဧည့္ခံပြဲကို နိုင္ လာမွာပါ ။ တက္ျကြသြားတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ငယ္ အလွဆံုး သတိုးသမီးေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႔ ျပင္ဆင္ေနျပီေလ။ လွပတဲ႔ သတိုးသမီးေလးကို ေငးရင္း နိုင္ျပံဳးလိုက္တယ္။ သတိုးသမီးေလးကလည္း နိုင္ကို အေတာက္ပဆံုး အလွဆံုး အျပံဳးကို ျပံဳးျပတယ္။ ကတိတိုင္း ငါ လာခဲ႔ပါတယ္ငယ္။ ခႏၶာကိုယ္ မရွိတဲ႔ ဝိညာည္ ဘဝနဲ႔ေတာင္ နိုင္ လာခဲ႔ပါတယ္။ ေပ်ာ္ပါေစငယ္။  ႏိုင္ ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္း ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ အခင္းမျဖစ္ခင္ ငယ္ျကားခဲ႔တဲ႔ ဝုန္းဆိုတဲ႔ အသံဟာ  နိုင္ဆိုင္ကယ္ကို ကုန္တင္ ကားျကီးက ျဖတ္တိုက္ခဲ႔တဲ႔ အသံမွန္း ငယ္သိခဲ႔ရင္။ အဲဒီေနရာမွာပဲ ႏိုင္ေသဆံုးခဲ႔မွန္း ငယ္သိခဲ႔ရင္။ ဝိညာည္ဘဝနဲ႔ ငယ္ကို ကယ္ခဲ႔မွန္းငယ္္သိခဲ႔ရင္။ သတိုးသမီးေလးျပံဳးေနမွာလား။ အခ်ိဳ႕စကားေတြဟာ မေျပာလည္းသိနိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မသိတာကသိတာထက္ပိုေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ ခ်စ္သြားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔  ႏွလံုးသားနဲ႔ မ်က္ရည္စက္ေတြကေတာ့႕႕႕႕႕႕႕႕႕။ ျပီးပါျပီ။ ဆူးပန္းခိုင္ Credit - Thandar Myint Oo