ဗုိလ္မင္းေရာင္ ရဲ႕ ဘ၀နိဂံုး.....
သို႔ေသာ္ ဗိုလ္မင္းေရာင္က သစၥာမခံသည့္ျပင္ ျပန္လည္တံု႔ျပန္ ေျပာဆုိသည္။ ““ငါဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖာက္ဘူး၊ မင္းတို႔ေပးတဲ့ရာထူးကို ငါ မလိုခ်င္ဘူး၊ မင္းတို႔ ငါ့ကိုသတ္လိုက ခုခ်က္ခ်င္းပင္ သတ္ပါ””ဟု ေျပာဆိုရာ အဂၤလိပ္တို႔က ဗိုလ္မင္းေရာင္ကို ေခါင္းျဖတ္ သတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ဗိုလ္မင္းေရာင္ အနိစၥေရာက္ေသာအခ်ိန္မွာ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၄၉-ခုႏွစ္၊ ၀ါေခါင္လဆန္း ၂ ရက္၊ (ခရစ္ ၁၈၈၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၂၁ ရက္) ဗုဒၶဟူးေန႔ ညေန ၄ ခ်က္တီးအခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မင္းေရာင္တြင္ ဇနီး ခုနစ္ ေယာက္ရွိရာ ပထမဇနီး မထားမွာ ေဒၚေလးေျပာင္၏ သမီးျဖစ္၍ ေမာင္ႏွမတစ္၀မ္းကြဲ ေတာ္သည္။ တတိယဇနီး ေဒၚကံုတန္ႏွင့္ ဖြားျမင္ေသာသား ဦးစံေဖမွာ ၁၉၄၅-ခု မတိုင္မီက ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။ ဦးစံေဖ၏ သား ဦးသိန္းေမာင္မွာလည္း ၿမိဳ႕လုလင္တြင္ ေနထိုင္ကာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ဦးမင္းေရာင္၏ ဦးေခါင္းျပတ္ကို နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ သိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္၏ ေတာင္ဘက္ ကန္ေဘာင္႐ိုးရွိ ထေနာင္းပင္တြင္ ဆြဲထားကာ လူအမ်ားအား လာေရာက္ ၾကည့္ေစသည္။ ဦးမင္းေရာင္ က်ဆံုးပံုကို ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းက သခင္ဋီကာ စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၁၃ တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေလးခ်ဳိးႀကီးကို ေရးဖြဲ႕သီကံုးခဲ့ ေလသည္။
ဦးမင္းေရာင္ ဘြဲ႕ေလးခ်ဳိးကဗ်ာ
“ျမတ္ေလာကီ သဘာ၀တြင္ျဖင့္ ဓာတ္ေကာလီခါမရတာမို႔၊ ျမန္မာမ်ာ့ ဘုန္းသမ္ၻာ၊ အိုဩ ႐ံႈးမွာေပါ့ ကံတစ္မ်ဳိး၊ မန္းပ်က္မွာ၊ စန္းလဂ္မသာမယာလို႔၊ ဗမာ ဗမာခ်င္းေတာင္မွ အတင္းရန္မူလို႔၊ ရန္သူ ရန္သူဟူ၍ မမွတ္တဲ့ျပင္၊ ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ ျပန္နင္းရၾကတဲ့၊ ဖ်င္းလွတဲ့ ကျမင္းမအေကာင္၊ ဗိုလ္တခ်ဳိ႕ရယ္က၊ ကိုယ္ဖို႔ အလြတ္႐ုန္းေရာ့မလို႔၊ေတာင္ ကုန္း သာသာယာယာ “ျမင္းမဏီ” စခန္းဆီက၊ တေရွာင္ေရွာင္ပုန္းကာ၊ အတြင္း သိတဲ့၊ မင္းအမိဖမ္းခ်င္ၾကတဲ့ျပင္၊ ပရမ္းပတာ၊ ေတာ္ရာေတာ္ရာ ေျပးၾကေတာ့၊ အေရးရွင္ မၾကံသာႏွင့္၊ ကံၾကမ္ၼာ ေရွး၀ဋ္ေႂကြးေပထင့္၊ “ေလးတိုင္စင္” ရြာအတြင္းတြင္ျဖင့္ အဂၤလိပ္ေတြကို အတင္းႀကိတ္မေဟ့လို႔ စမ္းခဲ့တဲ့ (ေၾသာ္) တေဖာင္ေဖာင္ သတင္းေတြနဲ႔၊ ေျပာင္ ေျပာင္လင္းခဲ့တဲ့၊ ေတာင္တြင္းက သခင္ကို ေအာင္ၾတင္းမရခင္ ဖမ္းတဲ့ျပင္၊ အၾကမ္းပတမ္း မလုပ္ေကာင္းေသာ္လဲ၊ ဥေက္ၡာင္း ျဖတ္ကာ အေသသတ္ၾကသတဲ့၊ မေက်နပ္ရွာသူ ေခ်ာင္တပဲ့ ဘုန္းတို႔ရဲ႕ ေျပရဌ္မွာ တေဘာင္နဲ႔ လြမ္းရပါေတာ့၊ (အမယ္မင္း) ေတာင္မန္းၿမိဳ႕ ေနလႏွစ္ေဆာင္ အညႇိဳးတြင္ျဖင့္။ ေျပျမန္မာေတာင္ မစိုးရရွာတဲ့၊ (ေၾသာ္) အေခါင္မျမန္း၊ အေမွာင္သန္းသမို႔ ေအာင္ပန္းညႇိဳးခဲ့ရသတဲ့ “ေအာင္ဆန္း”တို႔ “ေရႊလေရာင္”အဖိုး။